Ymgyrchu

Oherwydd mae ‘iechyd menywod’ yn cael ei normaleiddio, ei ddiystyru, neu ei orchuddio â chywilydd a thabŵ – yn enwedig y rhai sy'n ymwneud â gynecoleg – sy'n golygu bod menywod yn aml yn oedi cyn chwilio am gymorth, ac yn aml nid yw lleoliadau addysg a'r gweithle yn darparu ar gyfer materion iechyd menywod.

Oherwydd mae bwlch iechyd rhwng y rhywiau a'r rhyweddau; nid oedd pobl a gofrestrwyd yn fenywod ar adeg eu geni yn cael eu cynnwys fel mater o drefn mewn treialon meddygon tan yr 1990au, sy'n golygu bod llawer o lwybrau meddygol wedi cael eu profi ar ddynion yn unig ac nid ydynt yn rhoi ystyriaeth i'r amrywiadau yng nghyrff menywod.

Oherwydd yn hanesyddol mae 'iechyd menywod' heb gael arian ac ymchwil digonol. Y canlyniad yw bod materion iechyd sy'n effeithio'n unig neu'n bennaf arnom ni yn aml yn wynebu diffyg ymchwil, data a buddsoddiad mewn gwasanaethau iechyd a thriniaethau priodol. Gall hyn achosi i'n hiechyd ddirywio fwy.

Oherwydd mae cyflyrau sy'n effeithio ar y ddau ryw yn cael eu trin – a'u diagnosio – ar sail y model gwrywaidd. Mae hyn yn golygu bod gwahanol symptomau y gallai'r symptomau sydd gan fenywod gael eu hanwybyddu neu eu diystyru (e.e. clefyd y galon / trawiad ar y galon – sy'n lladd MWY o fenywod na dynion bob blwyddyn, neu awtistiaeth).

Oherwydd mae camwahaniaethu a chasineb at fenywod yn bodoli; er enghraifft o ran poen a mynd i'r ysbyty mewn argyfwng oherwydd poen, mae menywod yn aros mwy o amser na dynion am ddulliau lleddfu poen, ac maen nhw'n fwy tebygol o gael tawelyddion yn eu lle. Mae hyn yn awgrymu bod poen menywod yn tueddu i gael ei hystyried, yn bennaf, fel rhywbeth sy'n gysylltiedig fwy â straen a phryder na phoen gwirioneddol. Ac er bod straen a phryder yn faterion gwirioneddol sy'n gallu effeithio ar unrhyw un, poen menywod a merched sy'n aml yn tueddu i gael ei briodoli i reswm seicolegol, gyda menywod yn fwy tebygol o gael eu stereoteipio fel 'gwan', 'melodramatig', neu'n dychmygu eu symptomau.